Geçmişten günümüze değişmeyen tek şey, insanların akıl almaz tavırlarıdır. Yaptıkları hataların üzerini örtmeye çalışırken düşünmedikleri, hesaba katmadıkları küçücük bedenler var. O küçücük bedenler gelecekte o karanlık geçmişiyle yüzleşmek, karşılaşmak zorunda kalıyor. Bir anda tüm düzenleri alt üst oluyor.  Peki ya hayvanlar, insanların yaptıkları çeşitli işkencelere maruz kalıyorlar. Sadece istedikleri bir kap yemek ve su. Onlar ihtiyaçlarını biz olmadan doğadan da karşılayabiliyorlar. Tabi nereden bileceksiniz... Varlık içinde doğanlar yokluk nedir bilmez. Ya da vicdan meselesi diyeyim, empati kurabiliyorsa tok olan da yokun hâlinden anlayabilir. Allah yaşatmasın ama dışarıda milyonlarca savaş, zulüm, işkence altında her türlü ırktan yaşayan insanlar var. Memleketlerini, hayallerini ve en önemlisi en sevdiklerini kaybedip vatanlarını terk etmek zorunda kalan mülteciler var. Kim bilir hayat hikâyeleri nasıl böyle bir hâl aldı. İnsanlar sıcacık ortamda oturup bu insanları Suriye’li, Irak’lı, İran’lı, Zenci Arakanlı mı diye öz eleştiri yapmak için uğraşıyorlar. Unutma ki onlar da senin gibiydi…     

 Senin de onlar gibi olmayacağının garantisi yok. O insanların yaşam hikâyesini dinlemeden ön yargı ile yaklaşıp bir tekme de biz atmıyor muyuz? Ne zaman böyle olduk biz? Nasıl her şeyi bu kadar basitçe söyler izler susar olduk? Sesimiz neden hiç çıkmıyor? Olanları görüyor ve köşemizden olup bitene bakıp sadece susuyoruz, orda olan bizim canımız olsa ya da biz olsak bu kadar susabilir miydik? Neden kimsenin acısını görmemezlikten geliyoruz hiç düşündünüz mü? Artık bir şeylere dur deyip birlik olmamız, bu vicdansızlıklara karşı tepki gösterip elimizden geleni yapmamız gerekmiyor mu? Bana sorarsanız gerekiyor, belki bugün, belki yarın, belki uzun bir süre sonra, artık elimizden geleni yapıp bu vicdansızlıkları etrafımızdan, dünyamızdan silmemiz, yok etmemiz gerek.

  Senin için, benim için, geçmişimiz ve geleceğimiz için yapmamız gerek, inanıyorum ki biz birlik olursak bunları bitiremezsek bile, daha yaşanılabilir dünyaya çevirebiliriz. Yaşanılabilir bir dünya demek evlatlarımıza verebileceğimiz en güzel hediye demek. Biz evlatlarımıza gözümüz arkada kalmayacak bir dünya bırakalım. 
Kötülüklerin yaşanmadığı bir dünya...

  Gelecekteki Hayat’tan tam da istediğim budur. Gelecekteki  hayatta yaşadığımız hayat bu olmamalı. Artık canlar yanmasın. O canlar yandıkça bizde yanalım. Yanalım ki acılarına biraz da olsa ortak olalım. Biz gelecekteki hayatı güzelleştirmek için burada olalım. Güzelleştirmek için elimizden gelen her şeyi yapalım. Ve unutmayalım ki bu dünya bizim için. Kurulması zor, yıkılması kolay. Bir tohum gibi düşünün siz onu besledikçe şekillenir ve büyür. 

Gelecekte ki hayatı şekillendirmek tam da sizin elinizde..