Gazetemiz hazırlanırken peş peşe aldığımız acı haberler ister istemez yüreğimizi acıtıyor. Terörün gölgesinde meydana gelen doğal afet, Kürt kökenli kardeşlerimize olan kızgınlıkları unutturdu. Bir anda canımın yandığını hissediyorum. Daha bir gün evvel şehitlerimiz için yanan yüreğim, bu gün o şehitleri bize gönderen toprakların insanları için yanıyordu. Bu ne biçim bir duygu seli Allah’ım sen kimseye bu acıları tattırma. Dün şehit düşen oğlu için yüreği yanan analar bu gün oğlunu şehit eden topraklardaki masum insanların başına gelen doğal afet için ağlıyor, yas tutuyor, acılarını paylaşıyor dualar ediyorlardı. Kürt kökenli iş adamları ve doğudaki bazı iller, şehitlerimizin acısını yüreklerinde hissedip, terör örgütünün kürt halkını temsil etmediğini haykırıyordu. Bu sese kulak vermeli ve bu sesi gerekli yerlerde yükseltmeliyiz. Sayın Bakanımızda, Şuhut kadın kollarının kongresinde aynı şeyleri söyledi ve PKK nın doğduğu tarihi hatırlatarak bu örgütün Marksist-Leninist bir yapıyla kurulduğunu, kesinlikle kürt halkının haklarını savunmadığını belirtti. Düşünecek olur isek gerçektende öyle olmadı mı? Güneydoğuda bebekleri, imamları, öğretmenleri katletmediler mi? Güneydoğunun eğitimcilerini, doktorlarını, mühendislerini katlettiler. Demek ki bunların kürt halkının haklarıyla veya rahatıyla uzaktan yakından bir ilgisi yok. Demek ki terörü bitirmek için mermiye, topa tüfeğe değil, terörü doğuran şartları ortadan kaldırmaya yönelik eylem ve yaptırımlara ihtiyaç var. Çünkü dedelerimiz nenelerimiz bu topraklar için ortak mücadele verdi. Unutmayalım, bataklığı kurutmadan sivrisineklerle sıtmayla mücadele edilmez. Önce bataklığı kurutmak lazım, yani terörü doğuran şartları ortadan kaldırmak ve bu insanları eğitmek lazımdır. Teröre verilecek en güzel cevabı gene o yörenin insanları verecektir. Buna inancımızı kaybettiğimiz zaman zaten TERÖR kazanmış olur. Bu yüzden inanç ve değerlerimizi yitirmeden aklıselimden yana hareket etmeli ve terörizme alet olmamalıyız. Van’da yaraların sarılması için elimizden geleni yapmalı ve dualarımızı eksik etmemeliyiz. Hoşçakalın, dostçakalın