1961 yılında gazetecilerin çalışma haklarında önemli iyileştirmeler getiren 212 sayılı Yasa’ nın yürürlüğe girmesi üzerine, 9 gazete sahibi, yasayı protesto etmek içim 3 gün boyunca gazeteleri yayımlamama kararı aldılar. Bu gelişme karşısında, gazeteciler 10 Ocak 1961 günü haklarında ve basın özgürlüğüne sahip çıkmak amacıyla Sendika binası önünde toplanarak yürüyüş yaptılar.

Gazeteciler Sendika’ nın öncülüğünde, BASIN adıyla kendi gazetelerini 11–12–13 Ocak 1961 tarihlerinde yayımladılar. 1961 yılından bu güne 10 Ocak, ” Çalışan Gazeteciler Bayramı ” olarak kutlanıyor.
1971 yılındaki 12 Mart müdahalesinden sonra ise çalışanların hakları ve basın özgürlüğüne getirilen kısıtlamalara tepki olarak 10 Ocak, ” Bayram ” olmaktan çıkarıldı ve ” Çalışan Gazeteciler Günü ” olarak anılmaya başladı.

Bu güne bakacak olur isek birçok siyasetçi televizyon karşısında halkın huzurunda, basına karşı BASIN BAYRAMINI Yani 10 Ocak kutlaması yapıyorlar. Yapıyorlar da peki biz basın çalışanları hakkında ne kadar bilgiye sahipler, bu konu bir muammadır.
Bu gün günümüzü kutlayan siyasetçiler bazı şeylerin farkındalar mı merak ediyorum. Gazetecilerin sahipsizliği, yalnızlığı bunun yanı sıra verilen hakların ellerinden alınması gibi birçok etkenin olduğu sektörümüzde kutlama yapan siyasetçilerimize sormak istiyoruz? Bütün bunların farkındalar mı?

Farkında iseler ‘ neden ?’ ‘ bir şeyler yapılmıyor. Sahip çıkılmıyor ?’ sorusunu sormadan yapamıyoruz. Cevabını da büyük bir sabırsızlıkla bekliyoruz.
Bu sektörde birçok insan gecesini gündüzüne katarak emek harcamaktalar. Evinin rızkını buradan çıkarmaya çalışıyorlar. Çevreme baktığımda, heyecanlı, çalışma arzusu ve hırsı ile işinin en iyisini yapmaya çalışan çok sayıda genç habercileri görüyorum.
24 saat, gece gündüz demeden emek harcıyor. Asgari ücretle yaşamaya çalışıyor. Bazıları aylarca maaşlarını dahi alamıyor. Bu gençlere sahip çıkılarak, emeklerine saygı gösterilmelidir. Gazetecilere tanınan haklar geri verilmelidir.

Unutmayalım ki; Basın halkın gözü, kulağı, sesi olmalı. Olmak zorunda. Demokrasinin yaşam alanı basının özgür olmasından geçiyor. Toplumun önünde bir mesleği icra eden basın çalışanlarının, bazı hakları ve ayrıcalığı olmalıdır.

Tüm basın çalışanlarının, emekçilerinin gününü kutluyorum. Unutmayalım. Toplumun haklarını ararken, onu takip ederken nasıl ki gözümüzü karartıyor ve o yolda ölümüne gidiyor isek. Biz basın çalışanlarının, haklarının da takipçisi olmalıyız. Hakkımızı aramalıyız.
Umarım Güzel günler, mutlu ve aydınlık dolu yarınlar hepimizin olur.